نسان موجودی است تربیت پذیر که هم در مسیر الهی و هم در مسیر حیوانی بی انتها است. انسان موجودی محدود نیست که تا یک حدی از کمالات و یا تا حد مشخصی از رذائل اخلاقی توقف کند بلکه به علت داشتن روح خدایی انتها بردار نیست. انسان می تواند از ملک بالاتر رود و یا از حیوان پست تر شود و حتی به حد جماد تنزل کند.

واقعا اگر انسان خودش را رها کند و در صدد تربیت خود بر نیاید مشخص نیست چه سرنوشتی در انتظارش خواهد بود. گاهی به خود می آئیم و می بینیم برخی رذائل اخلاقی در وجود ما راسخ شده است و آن وقت کار بسیار مشکل خواهد شد.

شاید کسی که با یک نخ سیگار شروع کرده است هیچ وقت گمان نمی کرد که سرانجامش به روزی چند پاکت سیگار ختم شود. ما هم می بینیم که گاهی در مسیری افتاده ایم و به سمتی رفته ایم که هیچ وقت تصورش را نمی کردیم. دلیل این مساله نداشتن خطکش و عدم مراقبت است.

کسی که برای خودش چهارچوب دین را انتخاب کرده و مدام مراقبه دارد تا از آن چهارچوب تخطی نکند در صراط مستقیم قرار گرفته است. اما بسیاری از ما چون بیدی هستیم که به هر بادی می لرزیم. مومن مانند کوهی استوار است که تندبادها او را نمی لرزاند.المؤمن کالجبل الراسخ لا تحرکّه العواصف)

شاید برای برخی از ما مثال های عملی محرک خوبی باشد لذا تلاش می کنم تا روشی را در قالب مثال تبیین کنم:

1- ابتدا دفترچه یا دفتر یا نرم افزار محاسبه ای را انتخاب می کنیم.

2- چند مورد از اعمال خوبی که می خواهیم در طول روز بر آن مداومت کنیم می نویسیم مثلا ( قرائت سوره حشر پیش از خواب، یک صفحه نهج البلاغه، نماز اول وقت، حضور قلب در نماز، مطالعه یک ساعت در روز)

3- چند مورد از اعمال بدی که متاسفانه به آن مبتلاییم را هم می نویسیم مثلا (غیبت، قضا شدن نماز، نگاه حرام، دروغ)

4- هر روز که از خواب بیدار می شویم عهد می کنیم که اعمال خوبی را که تعریف کردیم را انجام و اعمال بدی که تعریف شده است را ترک کنیم.

5- هر شب انجام و ترک اعمال فوق را محاسبه می کنیم و برای انجام خوبی ها شکر و برای انجام بدی ها استغفار و توبه می کنیم.

6- عمل بالا را انقدر با جدیت ادامه می دهیم که انجام اعمال خوب و ترک اعمال بد در ما ملکه شود.

7- مقداری که جلوتر رفتیم می توانیم بر تعداد اعمال خوب و بد اضافه کنیم که زمانش را خود شخص می تواند تشخیص دهد.

بسم الله.