http://s8.picofile.com/file/8286264934/رسولی_فاطمیه.jpg

ای شوق بی کرانه شب های جمعه ام
تنها ترین بهانه شب های جمعه ام

از لطف آفتاب نگاهت هنوز هم
گرم است آشیانه شب های جمعه ام

هر هفته التماس تو را دارم از خدا
با نالۀ شبانه شب های جمعه ام ....

سنگینی گناه مرا می کشد به دوش
دریای عفو شانۀ شب های جمعه ام

عجل علی ظهورک یا صاحب الزمان (عج)
نجوای عاشقانۀ شب های جمعه ام

* کجایی آقاجانم .... فرمود هر موقع بی بهونه گریه کردی ، مطمئن باش داره نگات می کنه ...
دوباره داره اشک دلم میریزه ... کجایی عالم داری نگام می کنی عزیزِ دلم ....*

در کربلا ؟ مدینه ؟ کجا گریه می کنی
آقای بی نشانۀ شب های جمعه ام

انگار بی مقدمه کرب و بلاییم
وقتی گدای خانۀ شب های جمعه ام

از سفرۀ حسین بلندم نکن که من
محتاج آب و دانه شب های جمعه ام ...

ای حسین ......

اگه پا نداد برم کربُبلا ...
(چی کار می کنی؟)
پا میشم میرم امام رضا ....

سائل به سفره خانه ی ارباب تا رسید
نقاره ای زدن که یاران گدا رسید

من آمدم که باز گدایی کنم تو را
این بار هم به داد گدا آشنا رسید

یک بار آمدیم طواف حریمتان
صدها هزار مرتبه خیرش به ما رسید

دل برده از بهشت زوایای مرقدت
از بس که در حریم تو بوی خدا رسید

رحمت در ازدحام حرم موج میزند
(خیلی دلم تنگ برات ...)

رحمت در ازدحام حرم موج میزند
وقتی نگاهِ حضرت موسی الرضا رسید

باب الجواد ، باب ورود بهشت ماست
باب هدایتی ست که از هل اتی رسید